دی مت آمفتامین هیدروکلرید یا در اصطلاح شیشه، یک ماده مصنوعی ترکیبی قوی و بسیار اعتیاد آور و محرک است. بیشتر مصرف کنندگان شیشه از ۱۸ تا ۳۵ سال سن دارند و یکی از دروغ هایی که افراد معتاد به این ماده مخدر در ابتدا می شنوند این است که این ماده یک محرک است که هیچ گونه اعتیادی ندارد.
این ماده در داروهای لاغری غیر مجاز دست ساز استفاده می شود و بسیار اعتیاد آور است. حالتی که شیشه در فرد مصرف کننده ایجاد می کند شبیه به حالت انسان در زمان اعتیاد به اکستازی است. استفاده ی از شیشه بسته به میزان مصرف و مدت مصرف می تواند همه ی زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد، طوری که زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی، روانی، روابط و سلامت جسمی فرد را به طور کامل بهم میریزد و کم کم از بین میبرد
وراجی و بدبینی از پیامدهای مصرف شیشه
فرد مصرف کننده شیشه، وراج و بذله گو می شود و ساعت ها حرف می زند و در موارد مصرف بالا، دچار پرخاشگری نیز می شود. وراج شدن و تمایل به برقراری هرچه بیشتر ارتباط با دیگران در مصرف کنندگان شیشه، نتایج خوشایندی در پی ندارد و مردم عادی متوجه حالات خاص و نابهنجاری فرد می شوند که ممکن است به روی او نیاورند.مصرف کنندگان شیشه حتی نسبت به افراد غریبه نیز دچار سوء ظن و بدبینی می شوند که تمام این آثار، تبعات اجتماعی و خانوادگی برای فرد مصرف کننده دارد.
خشونت، امری رایج در بین شیشه ای ها:
در مصرف درازمدت مت آمفتامین یا همان شیشه، علائم روان پریشی، بدگمانی، اختلالات خلقی، هذیان های فکری و توهمات ادراکی دیده می شود.
معمولاً توهمات آنها به صورت شنیداری، دیداری، و برخی مواقع به صورت توهمات پوستی یا حسی است. یعنی فکر می کنند یک حشره از زیر پوستشان دارد حرکت می کند و می خزد. در نتیجه شروع می کنند به سوراخ کردن پوستشان برای بیرون آوردن این حشره. زخم های باز و عفونت در دست های اینها وجود دارد. کاهش شدید حافظه پیدا می کنند. توهم های شنوایی و بینایی دارند. افسردگی و اختلالات روانی دیگر را هم به دنبال دارد.
عوارض شیشه روی سیستم بدنی:
مصرف شیشه جریان متداول خون را که به قسمت مختلف بدن متصل میشود، تحت تاثیر قرار میدهد و باعث رنگ پریده نشان دادن صورت خواهد شد. مصرف متامفتامین به صورت متداول، روی دندان ها اثر میگذارد و باعث بیماری ها و ایجاد علائمی بر دهان و دندان میشود. متامفتامین بزاق را که به تجزیه اسید های مواد غذایی و باکتری ها کمک میکنند، خشک میکند و در نتیجه اسیدهای ناشی از مواد غذایی در مینای دندان میماند و به مرور باعث آسیب و از بین رفتن دندان ها میشود.
بسیاری از این آسیب ها غیر قابل برگشت است، اما تا حد زیادی به شخص و شدت اعتیاد آنها بستگی دارد. برخی از معتادان ممکن است دندان های کاملاً فاسد داشته باشند، اما در برخی دیگر، بعضی حفره هایی خفیف بر روی دندان ها و علائمی بر روی لثه ایجاد می شود.
